HANI OLUR YA BAZEN

Bazen herkesin kacmak istedigi anlar olur. Gercek agir oldugu icin yok saymak istersin mesela. Ne bileyim kulaklarini kapatmak istersin duymamak icin. Keske bilmeseydim falan dedigin olur.

Sıkıldıgında, bunaldıgında kacabildigin bir yer varsa iste o zaman sanslisindir. Cunku gercekle yuzlesinceye kadar bir es istersin hayattan ve kacabildigin bu yer sana bu es i verir. Seni stresten biraz olsun kurtarir. Ne mutlu ki istanbul da yasayanlar icin boyle bir yer bulmak cok da zor degil.

Ben mesela ne zaman bunalsam boyle yerlerimden birine kacarim. Mesela istiklal caddesi, insanlarin arasina karismak cogu zaman bir yagmurda islanmak kadar rahatlatir bedenimi. Ya da galata koprusune cikip denizi falan izlemek. O kadar guzel ki, bir yandan galata kulesine bakarsin bir yandan durmadan calisan vapurlara. Denizin isiltisina bakarsin. Sabah gun dogarken baska guzeldir, aksam gun batarken baska guzel.

Hani olur ya bazen unutmak istersin biseyleri, baska hic bisey dusunmeden suya bak. Dalgalar temizler alır senden uzağa götürür herşeyi.