Üniversite son sınıfa kadar kendimi kandırdım. 22 yaşıma kadar aynı yalana inandım. Bir insan nasıl bu kadar kör olabilir ki? Şimdi aynı yalanlara inanan küçük çocukları büyütüyorum. Geleceği görüp onlar adına üzülerek, belli etmeden. Hep diyordum ki başarılı olursam iyi bir gelecek elde edeceğim. Hep diyordum ki ben zeki bir öğrenciyim. Matematik sorularını en önce çözendim. Kitap okurdum. saygılı bir öğrenciydim.
Sanıyorsunuz ki eğitiminiz için gereken adımları iyi bir şekilde atarsanız sonunda mutlaka iyi bir işe sahip olursunuz. Koca bir yalan. orta okula bile sınavla girmiş biri olarak, her ne kadar iyi bir öğrenci her ne kadar çalışkan biri olduysam da iş hayatım hiç de istemediğim ummadığım bir şekilde başladı ve devam ediyor. Başarılı olmak için çalışmak, iyi bir öğrenci olmak meğer koca bir yalanmış. İnsanlar sadece daha çok para kazanmak için çalışırmış, okurmuş. Herşey meğer paraymış. parası olanın zeki olmasına gerek bile yokmuş. Parayla özel üniversitelerde ders bile geçilirmiş. Parayla özel üniversitelerde devlet üniversitelerinden bile daha güzel bir eğitim verilirmiş. Ve parayla herhangi bir yeteneğe sahip olmasanız bile patron olabilirmişsiniz...
Hayatın amacının para kazanmak olduğunu bilseydim, belkide üniversiteye hiç gitmezdim. 22 yaşına kadar görebilseydim gerçeği-ah keşke- bu kadar çok hata yapmazdım. Kendimi ağrının tepesine kadar çıkmış, harap etmiş ve sonunda hiçbir şey elde edememiş gibi hissediyorum. Ataması asla yapılmayacak umutsuz bir matematik öğretmeni olarak, kim bilir öğretmenlik dışında hangi meslekleri yapacağım. Kim bilir geçip giden yılları nasıl anacağım...
geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam...
sonra üzülsem, üzüldüğüme üzülsem...
gözyaşıma dalıp dalıp, seni hatırlarım.
gittin şimdi sen, yoksun yanımda...
birşey istemem; neye yarar hatıralar...
İlk tatilimi 23 yaşımda yaptım. Ne ailemde ne de yaşadığım çevrede tatil kültürü yok. Yazları oturur evlerimizin önünde bekleriz. Bu yaz hangi akrabalar nerelerden gelecek diye. Uzağız biz bir çok yere. Çok para harcamaktan da korkuyoruz. Hiç bilmiyoruz ki neye ihtiyac duyarız, ona göre önceden harcama planı yapalım.
Antalya ya gittim. Kemer de güzel bir otelde konakladık. Kemer i ilk defa görecektim. Beklediğimden biraz daha küçük buldum. Ama huzurlu bir yer olarak gördüm. Tatilimiz boyunca hep mutluyduk. Hemen hemen her yere yürüyerek gidebiliyorsunuz, bunun yanında her adım başı taksiye rastlayabilirsiniz. 2 tane küçük özel hastahanesi de bulunan bir ilçe. Yeşili bol. Halen daha bazı yerlerde oteller, evler yapıldığı için merkeze uzak yerlerde görüntü sizi rahatsız etse bile, sahili güzel. Kemerde yabancı turist sayısıda fazla. Bazen sanki başka bir ülkeye tatil için gelmişsiniz gibi hissedebilirsiniz. Taksilerde, otobüslerde türk lirasının yanında dolar ve euro ücret tarifeleride bulunuyor. Yanlış yaptığımız tek şey Antalya ya fazla gidip zamanımızın çoğunu orada geçirmek oldu. Denize fazla giremedik. ( yüzme bilmiyorduk ki zaten :) ) otelimiz grand viking otel di. Merkeze biraz uzak olsa da yürüyerek de gidilebilinir bir yerde. Kumsal a özel servisi var. Özel servisinin saatte 1 bir defa gidip gelmesini yetersiz bulduğumu söylemem lazım. Odaları gayet iyiydi. Yemekler çeşitliydi.
Tahmin ettiğim kadar masraflı değilmiş tatil yapmak. Bir yerden başlamak lazım hepsi bu. Hangi otel iyidir, hangisi kötüdür vs yaşamadan bilmek çok zor. Tatilinizi önceden internet aracılığıyla aldığınızda oldukça ucuza geliyor. Size sadece kiminle ve ne zaman gideceğinize karar vermek kalıyor.
